• 3 years ago
• Posted in: Diary

©Joanna Kosowska 1990 -2021

Z cyklu „COCOON” od 1990 (long term project)
Foto & Video – Instalacje

Cykl „Cocoon” jest pomostem między etapami mojej pracy fotograficznej ostatniej dekady XX wieku i drugiej dekady XXI w. To seria dyptyków szkicujących momenty życia portretowanych przeze mnie kobiet u schyłku dorastania, około 20 roku życia i około 40 roku życia, w pełni kobiecości.

W latach 90tych XX w. odkrywałam własna kobiecość poprzez kreowanie porterów rówieśniczek. Zaintrygowana ich aurą postrzegałam w nich siebie na własnej drodze stawania się kobietą. Jednocześnie odkrywanie obrazu kobiety w przestrzeni historycznej, szczególnie w malarstwie renesansu, okresie łączącym się z emancypacją jednostki, co za tym idzie, kobiety jako indywiduum, ugruntowało we mnie sposób przedstawiania piękna, który podświadomie stosowałam w kreowaniu tychże portretów i który później trwale zakorzenił się w mojej twórczej (pod)świadomości.

20 lat później spotykam ponownie protagonistki cyklu. Rozpoczynamy dialog o tym co jest wyrazem ich obecnej tożsamości i jak postrzegają swoje miejsce w przestrzeni życiowej. W teraźniejszym etapie portretowania nawiązuję do formy sprzed 20 lat i poszerzam ją o gamę atrybutów opisujących ich terytorium przeżyć.

Nasze terytorium, kolektywna przestrzeń to czas. Ten czas i doświadczenia zdobyte na PRZESTRZENI czasu należą do nas. To terytorium w swoim suprematywnym wymiarze autonomii. Terytorium, którego nikt nam nie odbierze.

„Katarzyna”
Cocoon I – 1993/94, Gdynia-Orłowo
Cocoon II – 2018, Białogóra

W zamkniętej przestrzeni atelier, in „A Room of One’s Own” draperia szala otacza jej twarz niczym gorset ograniczający działanie. Z biegiem lat renesansowa szata z szyfonu staje się woalem czasu. Czas opływa ją, stanowi terytorium doświadczeń i dążeń. Spojrzenie początkowo szukające kontaktu z obserwatorem przekierowuje się w stronę dla niej ważną. Morze to przestrzeń, z którą się identyfikuje, potrzebna by tworzyć, będąca polem pracy jej wyobraźni.